dodano: 2008-04-30 00:17
Stewart Cieniutki.
Strzał był celny, bo Rod Stewart z klasową orkiestrą zaśpiewał z takim wyczuciem dobrze znane wszystkim kawałki, jakby były specjalnie dla niego skomponowane. Po albumie It Had To Be You z 2002 roku szarmancko odmieniony Rod sprawił przyjemność milionom słuchaczy drugą częścią cyklu The Great American Songbook.
Kiedy doszedł album numer 3 Stardust niektórzy jęknęli z niedowierzania, chociaż uczciwie mówiąc, to był także kawał przyzwoicie zrobionej muzyki. Niestety zbyt łatwe zarabianie pieniędzy pozbawiło artystę wszelkich skrupułów i bez zmrużenia oka Rod Stewart machnął jeszcze album numer 4 zatytułowany Thanks For The Memory. Komu wydało się, że to już mocno irytujące lub zwyczajnie nudne, Anglik zafundował kolejny pasztet.
Najnowsza płyta nosi znowu przydługawy tytuł Still The Same....Great Rock Classics Of Our Time. Artysta po pięciu latach zdjął smoking i w wytartych dżinsach śpiewa utwory pop i rock, które były przebojami w latach 70. Nawet dobrze się zaczęło singlem Have You Ever Seen The Rain z repertuaru Creedence Clearwater Revival. Dalej robi się jak na niedzielnej herbatce u cioci.
Rod Stewart śpiewa wszystkie piosenki na jeden sposób a aranżacje utworów nie różnią się prawie niczym od oryginałów. Nie pomaga nawet rozpisanie partytur na dużą orkiestrę jak w utworze I’ll Stand By You z repertuau Chrissie Hynde. A jednak patent na sukces znowu zadziałał, skoro album Still The Same trafił na szczyt list bestsellerów. To nie jest najgorsza płyta w karierze Roda Stewarta, niestety nie jest również powodem do dumy. Rod Stewart zaciął się, jak jego kolejna płyta. Wokalista pokazuje, że jest artystą który rozmienia się na drobne. Podobnie jak Joe Cocker, Rod może zaśpiewać wszystko, nawet książkę telefoniczną. Tylko po co ?
Ryszard Gloger |
