Obok piosenek grup the Beatles i Toto (Rosanna i Africa) hity Johnny Hates Jazz są nieustannie obecne w programach setek stacji radiowych na świecie. Ponad 8 milionów odtworzeń. Za tantiemy z emisji piosenek można spokojnie rozpalać codziennie w kominku rezydencji w Malibu i osuszać butelkę wina z dobrego rocznika.

Główny sprawca tamtego sukcesu zespołu Johnny Hates Jazz, Clark Datchler wraca pod nowym pseudonimem Nightfoxx. Muzyka jednak nie zmieniła się zupełnie. Są znowu bardzo ładne piosenki z szerokimi frazami, pełne melodii i harmonii. Tym razem inspiracją do napisania wielu piosenek były dla artysty poezja i niezwykłe miejsca przyrody. Na początek spokojna ballada Tomorrow z fortepianem i gitarą akustyczną, a w refrenach głos wokalistki Shianny w tle. I już się odrywamy od komputerowej rzeczywistości.

Balsam dla uszu i duszy, bo Clark śpiewa o miłości, lepszym świecie i bezkresnej przestrzeni gdzie człowiek człowiekowi przyjacielem. Chwilami Clark Datchler przypomina w śpiewie George’a Michaela. Wprawdzie płyta dedykowana jest przyszłym pokoleniom ludzi, którzy będą zamieszkiwać tę planetę, lecz muzyka odwołuje się do przeszłości. Piosenki reprezentują mainstream rockowy, z łagodnie potraktowanym rytmem i przyjemnym, przestrzennym brzmieniem nagrań. Nawet skoczna piosenka Mother Tree promieniuje zdrową energią instrumentów akustycznych. Nota bene płytę nagrano w studiach w których wykorzystuje się energię odnawialną. Ekologiczna muzyka i na deser Shattered Dreams w nowej wersji.

(Ryszard Gloger)