Moja nikczemność traci granice. Panoszy się bezczelnie i rodzi we mnie właściciela krwiopijcę, gospodarza kamienicy podłego, który małą, szczelnie zamieszkałą powierzchnię – wykłada kolejnymi lokatorami i to od razu dubeltowo… A metraż, Proszę Jaśnie Państwa, nie rośnie…

„Powinno się tego zabronić. Marszałku, Wysoka Izbo! Skonfiskować majątek, wywłaszczyć! STANOWCZO. Ukarać ciężką chłostą, robotami przy żniwach, w kamieniołomach lub w księgowości…”

Zgadzam się. Po łapach dać mi - to za mało.

Trzeba zabrać kartę, pieniądze i, tak dla pewności, za nogi schwycić, potrząsnąć energicznie i wytrzepać ze wszystkich po kieszeniach zalegających drobniaków. Ostrugać i wyłuskać! Bo znowu to zrobiłam. Bez premedytacji! Słowo! W pierś się biję! Oj no! Przepraszam. Zgrzeszyłam i nabyłam - Wysoki Sądzie - kolejną parę spodni, kolejne małżeństwo nogawek, których nic nie rozłączy. Do mojej parafii. Do mojej kolekcji. Do mojej przeludnionej kamienicy bukowej, dwuskrzydłowej i dwupiętrowej….

Ale, czy mogłam postąpić inaczej, skoro (w kolejności chronologicznej):
1. Był mój rozmiar.
2. Na metce jedna z cen (ta wyższa!) – została pięknie przekreślona!!! Po prostu ar-ty-sty-cznie. Ach…co za świetna kreska!
3. W przymierzalni – te portki kremowe leżały idealnie i mogę przysiąc (a nawet głowę dać!), że czułam ich waniliowy zapach….

WIEM. WIEM. WIEM.
Wiem, że nie powinnam, bo to już 456987122 para, a szafa trzeszczy i drzazgami sypie …ale LEŻAŁY IDEALNIE. Do licha, chyba rozumiecie i wiecie, co TO znaczy? Proszę mnie pochopnie i surowo nie karcić. I bez tego mam za swoje, i jest mi trudno, i ciężko cholernie. Serce mnie boli, bo muszę zrobić miejsce nowemu lokatorowi i kogoś na bruk wyrzucić, powiedzieć mu prosto w guziki, że już mi zbędny jest, że za mały, zszarzały, przetarty, wyblakły… Mam wprawdzie na oku lokal zastępczy – ale i tak gryzą mnie wyrzuty sumienia.

Nie można się przywiązywać – wiem. Ale to takie trudne…
Tak samo jak dotrzymanie sobie obietnicy, by tylko do spożywczego zachodzić…

Ech tam…

PS.:
Na obrazku – szafa idealna. Czyli, że nie moja.
Ład i porządek. Jak od linijki. Czyli, że nuda.
I tego się trzymajmy
;-)