Wczoraj wieczorem, skacząc po telewizyjnych kanałach, przypadkiem trafiłem na wywiad z Leo Beenhakkerem...
Zapytany przez dziennikarza o to co za trzy tygonie powie swoim piłkarzom po meczyu z Niemcami, odpowiedział:

"Powiem, ze jestem z nich dumny"

I powiedziął to wiedząc, że z Niemcami nigdy nie wygraliśmy i ,ze są oni naszym "długoletnim kompleksem"

Nie lubię piłki nożnej, nie lubię zadnych gier zespołowych (rugby jest wyjątkiem), ale od dłuższego już czasu podziwiam Beenhakkera i śledzę to, co robi z piłkarzami...

Z resztą sami piłkarze mówią, ze nikt do tej pory nie potrafił ich tak pozytywnie zmotywować, że skrzydła im rosną u ramion gdy słyszą: "możecie wygrać z najlepszymi jeśli tylko tego zechcecie" lub "jestem szczęśliwy, że mogłem dzisiejszy dzień spędzić z wami"

Jest jak dobry ojciec dający "emocjonalne plecy bezpieczeństwa" swoim dzieciom...
A doskonale wiem, jak ważne choć trudne jest dać takie plecy...
I jak wielkie cuda potrafią one zdziałać...

Że mu za to płacą niemałe pieniądze?
I dobrze...
Politykom też płacą niemałe pieniądze, a potrafią oni głównie marudzić, narzekać, kłócić się i jątrzyć...

Dziękuję panu, panie Beenhakker, za to, ze przywrócił pan nam samym wiarę w siebie...

"Beenhakker na prezydenta"? Szkoda, że to niemożliwe...