OCENA: 5 Z archiwum pamięci  
  Kategorie:  O dzieciach, troszkę | Po co pisać bloga? | Skomentowane | Z archiwum pamięci |

2009-10-01 21:01:20
Gracja, powab, wdzięk - cała ja

O, nie, nie! Ja po tych kępach trawy zjeżdzać nie mam chęci - zaparłam się w duchu. Tego dnia w ogóle nie miałam ochoty na jazdę, a przy dzisiejszym ociepleniu stok prezentował żałosne kupki sterczącego zielska. Ponieważ moje możliwości były mniej więcej takie same - czyli żałosne - wolałam sobie odpuścić.

Z zamiarem zejścia na szlak dla pieszych, oparłam się o poprzeczną żerdź, oddzielającą mnie od celu i bez zbędnej czynności, jaką jest myślenie, ułożyłam się na niej na brzuchu, jednocześnie tak podnosząc prawą nogę, by razem z nartą znalazła się po drugiej stronie.

Kiedy wyczyn ten się udał bez wywichnięcia biodra w stawie, skrzyżowałam nogi pod żerdzią próbując zsunąć się na prawą stronę.

Efekt końcowy był taki, że gibnęło mną zbyt gwałtownie i zawisłam niczym rasowy leniwiec, prezentując się dość żałośnie, sami przyznacie.

- Zrobiłaś to z wielkim wdziękiem - skomentował scenę, obserwujący mnie dziekan.

A mnie nie pozostało nic innego, jak rozluźnić członki i gruchnąć z impetem na ziemię.

  Komentarze (0)   |   Oceń (5)   |   Skomentuj  


Musisz być zalogowany, by dokonać tej operacji...

autor: Gagatka

o mnie
kontakt
prawa autorskie

<<   Marzec 2024   >>
pnwtsrczptsoni
1 2 3
4 5 6 7 8 9 10
11 12 13 14 15 16 17
18 19 20 21 22 23 24
25 26 27 28 29 30 31
Z archiwum pamięci

najnowsze wpisy

    Eureka!
    Znasz?
    Kura domowa wraca do pracy
    Retoryka dziecięca
    Stary Donald
    Znasz?
    Znasz?
    Obserwacje anatomiczne
    Negocjacje
    Duma