Kolejka do ksero aż się zawijała – taki popyt! A ja czasu nie mam, oj nie. Podchodzę pod zamknięte drzwi sekretariatu, omiatam wzrokiem biedaków i pytam:

- Do ksero?

- Tak – odpowiada szczęściarz stojący jako pierwszy – Ale kolejka obowiązuje – szarmancko ogarnia gestem towarzyszy. „Takie życie” daje do zrozumienia bezradnie rozkładając ręce.

Kiwam głową ze zrozumieniem i dziarsko naciskając klamkę z tryumfalnym uśmiechem obwieszczam, że:

- Nauczyciele wchodzą bez kolejki (i tylko powaga pełnionej funkcji powstrzymała mnie przed zrobieniem "zyg zyg marchewka").