Koniec końców, że tak zacznę na początek;), z fryzjerskiej szarpaniny wyniosłam na wiór wysuszoną głowę w całości. A, Proszę Jaśnie Państwa, nie było łatwo, oj nie!, gdyż i azaliż Celina mnie nie oszczędzała.;-)))

Lżejsza o kłaków funt od razu inaczej patrzę na świat. Uważniej.

I tak dziś rano zauważyłam, że na wieży Akademii Ekonomicznej, która już nie jest Akademią Ekonomiczną (choć dla mnie na zawsze nią będzie), wisi jakaś wielka szmata z napisem „UNIWERSYTET EKONOMICZNY W POZNANIU”. No i jak rozumiem - szkoła przedstawia nam się na nowo, tak? Ale po co, u licha, na budynku, który stoi w centrum Poznania pisać, że znajduje się on w Poznaniu? No to już nie na mój rozumek;-)

Ale jedziemy dalej.

A dalej, za rondem rataje,… o-matko-kochana, gigantyczny transparent:

„CELLULIT NIE ŚPI…”

O-matulu-ma!
Czyli, że co? Czyha, tak? Czai się? Nastaje na nas nieustannie tu-teraz-w-nocy-o-świcie-za-rogiem w czapce kominiarce i z brązowym pasem karate? A więc ratuj się kto może?! Nie znasz dnia, ni godziny?! Może dopaść mnie, albo tę panią z lewej, albo tego pana, co przed chwilą splunął na wyrzucony niedopałek papierosa, by go zgasić?
Czy szykuje się jakieś pospolite ruszenie? Będzie wojna, czy ewakuacja?! Uciekamy z kraju? Czy w Niemczech jest bezpiecznie? Czy może raczej na wschodzie mamy szukać kryjówki? No gdzie, ach-o–mój-boże, gdzie są jakieś schrony? Dokąd się udać? Czy kopać tunele? Czy w kosmos się wystrzelić? I gdzie, do diabła, podziewa się Bruce Wayne…no albo imiennik jego Willis, no Panowie, no Wy TACY odważni i dzielni, bohaterowie Wy moi, no chyba mi nie powiecie, że się boicie?!!!

Przecież nie mogę żyć w strachu, osaczona przez cellulit 24 godziny na dobę.
Przecież ja chcę spać!!!

Do boju nieustraszeni! No!
WIERZĘ W WAS!
;-)))))