W tę noc, co nie wiedziała jeszcze że jest święta

nie liżyłapy
nie pochlebcy
nie kandydaci na dygnitarzy
nie urzędnicy
nie spryciarze
nie chwalipięty że „tam byłem pierwszy”
nie reporterzy z telewizji ani dziennikarze
ale najbliżsi zawsze sobie krewni
analfabeci z bijącym sercem
i mędrcy – bo szukają
biegli niespokojni –
czy się nie przeziębił
czy gwiazda w ostatniej chwili Go nie przestraszyła
czy miał suche pieluszki
czy przy pięknie śpiewającym aniele nie dostał chrypki
czy Go siano nie podrapało
czy wierzgający osioł nie uraził swojego zwierzchnika – dostojnego wołu
kiedy rozsądni się gorszyli

Bóg Wszechmogący stał się ludzkim dzieckiem
z wyciągniętymi bezradnie rękami
i świat się wcale nie zawalił
ale zgarbiony uśmiechnął się i zaczął prostować

/ksiądz Jan Twardowski/


P.S.

Trwania w Miłości

i przy M I Ł O Ś C I..

W ciszy

Radości

Skupieniu

Uwielbieniu

W codzienności..

I nieustannym zadziwieniu...



tego Wam Kochani życzę i sobie też:-)
Cudnego Czasu..

kasia