… a ja pas;-))))

Nie wiem skąd PKP wytrzaskuje siedziska do wagonów i pojęcia nie mam pod plecy jakiego nieziemskiego stworzenia są one profilowane, ale pewna jestem, że fotel, na którym wczoraj siedziałam … tak wiem fotel - to zbyt szumnie powiedziane, ale pani od języka polskiego mówiła, że należy unikać błędów powtórzeniowych, więc się staram… Zatem - fotel ten…ten sam, który teraz na Waszych oczach staje się moim błędem powtórzeniowym….No dobra…to niech będzie, że… moje siedzenie, na którym wczoraj…nie, nie, nie, wróć. A bo Wam od razu przyjść może do głowy mój, za przeproszeniem, tyłek, tak?
Dobra.
Pierwsza myśl jest jednak zawsze najlepsza.
Zatem. Pewna jestem, że siedzisko, w którym wczoraj miałam wątpliwe szczęście znaleźć oparcie na całą podróż do domu – zostało ukształtowane dla wygody wielbłąda. Tak. Tylko on mógłby, gdyby tylko umiał i chciał, na tym czymś rozsiąść się wygodnie.

TYM CZYMŚ. Tak. Bo ten plastikowy awangardowy wytwór nadawał się tak samo do siedzenia, jak wspaniale nadaje się do jedzenia. Słuchajcie, to był koszmar, męka i tortura. Pierwszy raz jechałam siedząc na takim czymś, co z profilu mniej więcej szło tak: wybrzuszenie-wgłębienie- ostre wybrzuszenie - ostre wcięcie- i łagodne wybrzuszenie. No i siedź człowieku, skoro zachciało ci się podróży! Siedź sobie! PKP ma w nosie twój kręgosłup, ten moralny też, ty wielbłądzie!

Jechałam zatem jak scyzoryk zgięta, biustem szurając po kolanach,
no…ale, skoro krytykujemy
bądźmy uczciwi,
biust to zbyt szumnie powiedziane;-)))))

Cześć i czołem
Miłego weekendu
;-)))))

PS.:
A Wy to ale jesteście, no…NIEDOBRZY, no.
HRABI comes to Town, a nikt mi pary na ten temat z gęby nie puścił…
Ech…
Ale już zarezerwowałam bilety, więc powiedzmy, że Wam wybaczę, tak?
Zresztą dziś idę na pierogi do zagrody i jestem w bardzo dobrym nastroju.
;*
Buźka i cześć