W piaskownicy w dzień babkowy, takie słyszy się rozmowy. Puk w wiaderko babka już gotowa, ciekawska Jadzia pyta mamę zasmucona
-Dlaczego tatuś tak długo pracuję,
-Kochanie tata domek dla nas buduje.
-To ja za domek szczerze dziękuję, jeśli Tatusia nie ma gdy ja go potrzebuje,
- Ale co Ty kochanie takiego mówisz, przecież tak Tatusia lubisz. Zrozum malutka, że to wszystko dla Ciebie, by Ci tutaj z nami było jak w niebie.
Na to dziewczynka łopatkę wzięła i energicznie ją w babkę pacnęła. Puk puk zawołała i babkę z wiaderka już wysypała, i pilnie taty wypatrywała. Tato nie przyszedł, siedział za biurkiem ze stertą papierów, analizował, obliczał i opieprzał maklerów.
Domek budował na działce gdzieś pod Poznaniem, wiedział, coś stoi za tym „durnym” danych wklepywaniem. W marzeniach już przed kominkiem z żoną i małą się rozkładają, ciepłą herbatką z „prądem” soczkiem dla małej wspólnie się pokrzepiają.
I tak to bajeczką tą wciąż tulą do snu swą księżniczkę małą, przed kominkiem w czterech ścianach przy choince na święta się całą rodzinką spotkają.

To pod natchnieniem małym powstało, bo w końcu pozytywnie coś mi zagrało. I taka opowiastka mnie się w głowie zrodziła, myśl przelana na stronę znów na blogu mym się pojawiła.