Historia, o której Wam opowiem wydarzyła się na prawdę. Początek maja 1942 roku zaczął się zupełnie inaczej niż maj roku poprzedniego; piece krematoryjne obozu huczały całą mocą, a z kominów płynął nieustannie gęsty dym. Pociągi zaczęły coraz częściej witać się i żegnać z bramami Birkenau, jedni i drudzy żałowali i zadawali sobie jedno pytanie: kiedy wreszcie ta czarna, sapiąca dymem i śmierdząca olejem nić zerwie się? Mój pierwszy transport był zupełnie inny. Wiedziałem, że mam zawieź jeńców wojennych do Polski, do Birkenau. Wielkie moje zdziwienie wybuchło na miejscu, kiedy to z wagonów, co prawda bydlęcych wykipiało morze chudych. Ludzie - dzieci, dziewczynki, chłopcy, kobiety i mężczyźni. Wychudzone istoty i pełne niewiedzy oczy, gdyby nie pewne wydarzenie, które zmieniło moje życie, tylko tyle zapamiętałbym z mojej pierwszej podróży do Polski.

cdn.

27 marca 2008 słońce czy księżyc jest w znaku boga wojny Marsa, u nas potocznie nazywanego Baranem... Ale ten baran to baran na miarę naszych możliwości i on nie jest naszym ostatnim słowem.

Fajnie jest czasem pobiegać lasem, a jeszcze fajniej jak RM nie mylić z rozgłośnią ojca Ry(d)zyka umożliwi Nam i Wam (towarzysze:)) np blogowanie. Nowa szata graficzna strony Radia jest bardziej rozbudowana, ale kalambury też można znaleźć. Jest Git, jak mówią m. in. we Wronkach w pewnym lokalu. Pozdrawiam.