Od dłuższego czasu miałam podejrzenia, tak coś czułam, ale dziś to już pewna jestem, że TO PRAWDA; że niestety czytanie, w przeciwieństwie do żółtego koloru, jest passé. Wszelkie informacje, tabliczki, instrukcje, wyjaśnienia – modnie jest okiem omijać i od każdej gabloty i ogłoszenia każdego głowę odwracać. Co gorsza - doszło do tego, że i pismo obrazkowe (nawet zwykłe proste strzałki) nęka jawny ostracyzm.

Dziś Kochani się nie czyta. Nie i koniec. Nie, bo nie!
No, ewentualnie, w ostateczności, jeśli człowiek na siłach się czuje i formę jako taką ma - może przebiec wzrokiem po tekście – ale koniecznie bez zrozumienia.

Dziś w trendzie jest pytań zadawanie. Znaki zapytania usta zdobią piękniej i nawilżają skuteczniej niż pomadka wprost od Chanel.

Dziś Proszę Państwa PYTAMY, drążymy, dłubiemy i ryjemy…
Ano, kto pyta - nie błądzi…

BabaJaga: Bardzo proszę wyraźnie wypełnić ten druk i podpisać.

Maślak Maślany: Ale, że co? Co ja mam tu wpisać?

BabaJaga: To CO ZAWSZE, tam wszystko jest WYJAŚNIONE. Proszę uzupełnić brakujące dane.

Maślak Maślany: GDZIE?

BabaJaga (wodząc dla przykładu paluchem po linii, pod którą stoi napis: imię i nazwisko): Tu proszę wpisać swoje imię i nazwisko.

Maślak Maślany: acha… wpisałem!

BabaJaga: Brawo, ale tu poniżej dalej też… proszę uzupełnić CAŁOŚĆ. Daty i miejsce. I KONIECZNIE proszę się podpisać.

Maślak Maślany (siadając z powrotem): Acha… A co wpisać jako CEL?

BabaJaga (Polska gola?!): Nie wiem, być może CEL WYJAZDU?

Maślak Maślany: acha… (i po chwili zrywając się z miejsca): O! już! Bardzo proszę.

BabaJaga: Ale chwila, niech mi Pan nie ucieka! Proszę złożyć swój podpis.

Maślak Maślany: Acha…ALE GDZIE?

BabaJaga (spojrzenie gromiące-na kwaśne jabłko tłukące – kłujące -na odlew walące): TUTAJ. Nad tą kreską, pod którą stoją słowa - WŁASNORĘCZNY PODPIS.

Maślak Maślany: Coś dziś czuję w pani nutkę niechęci dla mnie.

BabaJaga:?!

Nutkę?!!
NUTKĘ?
Muszę z tym skończyć. Tak nie może dalej być, bo za niedługo odbije się to na moim zdrowiu. Czas najwyższy ukrócić ten proceder i skończyć raz na zawsze z tłumieniem w sobie emocji.
Musze się odblokować.
Koniecznie.
Dać upust swoim odczuciom.


Orkiestra tusz!
:-)))))