Bez wątpienia dzieci są cudowne, a we śnie ...., po prostu aniołki. Można patrzeć i patrzeć i ..... i nagle budzi się GŁÓD i wrzeszczy. Uśmiech blednie na twarzy i z wizgiem kapci lecę do kuchni robić mleczko. Szybko, szybko, żeby druga bambaryła się nie obudziła, bo będzie stereo.

Co prawda sąsiedzi się nie żalą na hałasy, ale może przez zrozumienie, w końcu oni też "dzieciaci".

Głód zaspokojony, można iść spać. Jak dobrze pójdzie do drugiej a może czwartej. W każdym razie, nigdy nie wiadomo, jak długo dane będzie jeszcze pospać.

A na drugi dzień, radość mnie ogarnia, bo widzę na placu zabaw, że nie tylko ja miałam ciężką noc. Inne mamy też oblepiają wszelkie możliwe sprzęty, na których hasają nasze pociechy. Jedna bezmyślnie przesypuje piasek w paskownicy próbując trafić w foremkę, inna z na wpół zamkniętymi oczami huśta malucha i mocno trzyma słupek, żeby nie wypadł, ma się rozumieć, inne jawnie śpią na ławkach.

Taaaak. Noc była ciężka :)

Ale żadna z nich, nigdy w życiu nie nazwie swojej pociechy potworkiem! W końcu dzieci są taaaakie słodkie .... :)