Dusza ludzka jest niezwykle skomplikowana.
Po każdej porażce, walce z przeciwnościami losu, przemianach w życiu zarówno pozytywnych jak i tych negatywnych zostaje na niej trwale wyryty ślad.

Niektóre, w szczególności te przykre rzeczy próbujemy wymazać z duszy, naprawiamy jej pękające ściany, gipsujemy dziury, malujemy i ocieplamy z zewnątrz. Na jak długo to wystarcza?

Nie wiem......!
Wiem jedno, bez tych działań zapobiegawczych wszelkie nasze staranie o równowagę psychiczną spełzłyby na niczym.

Idealnie by było gdyby można było wymazać tylko i wyłącznie te nieprzyjemne zdarzenia z naszego życia, niestety często wraz z tym całym złem giną nam i te dobre chwile.

Mimo tego dusza ludzka jest uleczalna, a najlepszym lekarstwem, a jednocześnie niezawodnym balsamem są bliskie nam osoby, ich życzliwość, oddanie, przyjaźń i dobro jakim się wzajemnie obdarzamy.