Za siedmioma górami, za siedmioma lasami, za siedmioma rzekami, w małej wioseczce żył sobie chłopiec. Jak każdy, tak i on miał marzenia i kiedy co noc przychodził nad urwisty brzeg rzeki rozmyślał i czekał aż się wszystkie spełnią.
Patrzył małymi oczętami na gwieździste niebo nad wioską i śnił o dalekich podróżach, ciekawych ludziach, odległych krainach, bajecznych zwierzętach i kwiatach.
Chciał przenieść się w ten magiczny świat i spełnić swe ukryte marzenia.
Tak mijały kolejne dni.....

Aż pewnego razu, kiedy to znów rozmyślał nad urwiskiem, wielka i jasna gwiazda spadała z nieba. Chłopiec zerwał się na równe nogi i biegł za jej blaskiem.
Dotarł do niezwykłej i przeogromnej polany w samym środku lasu, której jeszcze nigdy do tej pory nie odwiedzał.
Zdziwił się, co to za miejsce.
W centralnym punkcie polany rósł rozłożysty dąb, a na nim złote liście powiewały na wietrze. Nagle odezwał się miły, czuły i niebiański głos(kobiecy):
- Podejdź chłopczyku i zerwij sobie listek z dębowego drzewa.
Chłopiec powoli i niepewnie podszedł do drzewa i zerwał liść

W noc kiedy kładł się spać położył sobie złoty liść pod poduszkę i po chwili zasnął. Śniły mu sie piękne rzeczy, podróże, wielkie miasta, ciekawi ludzie.
Nad ranem gdy się obudził, znalazł się w cudownym świecie magii, pod swymi stopami miał cały świat.
(pomysł treści bajki - autor bloga)