Ktoś,gdzieś,kiedyś powiedział że Przyjaciel to taka osoba,przy której można głośno myśleć...

Wypowiadać swoje myśli bez skrępowania..te słoneczne
i te gorzkie..pretensje do tego świata,wyrzucać z siebie
z prędkością światła,mówić o każdym swoim kolejnym kroku,
małych i wielkich marzeniach,wątpliwościach.
Krzyczeć,śmiać się,płakać...i znowu krzyczeć,śmiać się
i płakać..i..mieć świadomość że On to wytrzyma,że ZAWSZE będzie czekał,że cierpliwie będzie znosił moje humory i nigdy nie odtrąci,bo akceptuje mnie,ze wszystkimi moimi słabościami i wariactwami...


JEST.