W pracy zdarzają mi się chwile pełne totalnej niemocy.
Im dłużej tu pracuję, tym więcej widzę, tym więcej słyszę i tym coraz częściej wpadam w apatię. Daję się łapać w pułapkę bezsiły. Właśnie leżę teraz na biurku przytrzaśnięta w pół pytaniem O CO CHODZI … ?

A wszystko przez taką oto (kolejną i jedną z wielu podobnych) rozmowę telefoniczną:

PaniKwak: PANI_X nie podpisze tego dokumentu, który Pani przesłała ponieważ nie ma tam podpisu PANA_Y.

BabaJaga: Nie ma, bo nigdy go tam nie stawiał. Nie mam jego podpisu na żadnym takim dokumencie.

PaniKwak: Jak to nie ma?

BabaJaga: Po prostu nie ma. Nigdy nie było wymagane, by ten podpis tam był – więc go nie ma.

PaniKwak: Ale tu jest tylko Pani podpis.

BabaJaga: Wiem. Zawsze wysyłam tylko ze swoim podpisem do zatwierdzenia do PANI_X.

PaniKwak: No ale jak? Przecież MUSI być podpis PANA_Y.

BabaJaga: Od kiedy? Z tego, co pamiętam, NIGDY nie musiał. Ten dokument sygnowałam tylko ja i PANI_X.

PaniKwak: Przecież ZAWSZE MUSI być jego podpis?!

BabaJaga: ?!

PaniKwak: To Pani za TO BRAŁA ODPOWIEDZIALNOŚĆ????!!!!

BabaJaga: ?!

PaniKwak: To co robimy?

BabaJaga (nie wiem jak Pani, ale ja, cholera jasna!, chyba zaraz pohuśtam się na lampie): Proszę odesłać mi te papiery….

*

I teraz, jak to napisałam, naprawdę wpadłam w czarną rozpacz, bo spojrzałam na sufit, a tam zwykłe proste świetlówki liniowe…
Ech… życie to ma kopa;-)))



PS: Gdyby ktoś miał jeszcze jakiekolwiek wątpliwości – to stworzenie na zdjęciu - to ja, tuż po odłożeniu słuchawki;-)