"Najkrótszy, a zarazem najbardziej niespokojny wiek życia jest udziałem tych ludzi, którzy zapominają o sprawach przeszłych, nie dbają o teraźniejsze, lękają się przyszłych. Ale kiedy nastanie dla nich ostatnia godzina, wtedy zbyt późno, nieszcześni, uświadamiają sobie, ze przez tak długi ciąg czasu byli zajęci wszystkim - niczego nie czyniąc"

O krótkości życia

Podobnie pisał i Thoreau: "Zajmują się wszystkim pod koniec zycia odkrywając, ze tak naprawdę nie żyli"

Chyba zbyt rzadko mówię swoim najbliższym, ze ich kocham...
Czyny, choć bardzo potrzebne, nie zawsze wystarczą...
Słowa mogą i powinny być ich dobrym uzupełnieniem...