..żyć mi przyszło...
Na końcu świata niemalże...
Ludzie tu jakieś dziwne, zamknięte w sobie...
Do tramwajów i autobusów wsiadają zanim wysiądą ci którzy wysiąść by chcieli...
Jak już wsiądą, to galop z przeszkodami uprawiają by dopasć (najlepiej w pięć osób) jedynego wolnego miejsca w wagonie...
Potrafią 30 lat mieszkać w Gdańsku i nigdy nie pojechać do Gdyni (w drugą stronę też to niestety działa)...

Ale ogólnie jest fajnie...
Snuję się ostatnio uliczkami Starego Miasta, szukając śladów bohaterów dualogii Jacka Komudy "Galeony Wojny"...
Nawet w kościele Mariackim byłem szukając krypty Arenda Dickmanna...
Bo jakby nie było to bohater...
Polak choć nie-Polak...
I chyba Największy Admirał Najmniejszej Floty...

Alem krypty nie znalazł...
(za to oberże pod Łososiem jak najbardziej...)