Przed chwilą do sekretariatu koleżanki mej najlepszej wszedł spóźniony dyrektor. No i właściwie nic. Dzień jak co dzień. Dyrektor/kierownik/szef spóźniony bywa zawsze, ale… ONA się przeraziła i dzwoni do mnie bidula cała rozedrgana i mówi, że nie może się uspokoić. No to ja, dobrą będąc przyjaciółką – jak miód malina i lipa:-))) pytam z czułym znużeniem:

Baba Jaga: Co tam znowu?

ONA: Przyszedł dyrektor…

Baba Jaga: No to co?! Nie pierwszy i nie ostatni to raz!

ONA: Cały zakrwawiony!!!

Baba Jaga (wyobrażając sobie jatkę straszliwą u progu biura, o której mowa zaraz będzie w wiadomościach RM): Łooooo matko… a co się stało?

ONA: Zaciął się przy goleniu!!!

Baba Jaga (Phi!): acha… no i co?

ONA: no, ale tak MOCNO…

Baba Jaga: I podbiegłaś do niego z chusteczką, przetarłaś rankę i ucałowałaś, jako wzorowa sekretarka, co? No?!

ONA: PRZESTAŃ szuszuhahaszuszuszu

Baba Jaga: Bo skoro tak mocno się skaleczył, to zwykły papierek nie starczył żeby zatamować krew?!

ONA: MUSZĘ szuszuhihi KOŃCZYĆ______________sygnał ciągły_________

No i co to niby miało być?!
Człowiek czasem tak się stara … – a tu proszę. W środku rozmowy, podczas udzielania rad cennych i nerwów kojenia – rzucają słuchawką prosto we wcześniej zaalarmowane ucho.

Nawet nie zdążyłam powiedzieć o wodzie utlenionej!
No naprawdę „podłość ludzka nie zna granic”:-)))))