"Trzeszczyki czyli trzeszczące wierszyki" i "Szalony szczypiorek i inne wierszyki szczypiące w jęzorek"; Agnieszka Frączek

Za jednym zamachem ubiję dwie muchy, bo pięknie brzęczą. Normalnie takie musze brzęczenie muszę natychmiast uciszać, ale nie w tym wypadku. Pozwalam im wybrzmiewać, delektując się każdym "brzy", "grzy", "pszy", "szczy, ..... (Wybaczcie to "szczy").

Podczas czytania ubaw aż żuchwa trzeszczy, bo obie książeczki tak samo szeleszczą w treści.

Chrząszcz ze Szczebrzeszyna to już archaizm!

Spróbujcie powiedzieć szybko: łyżka w dżemie grzebie, coraz głębiej grzęznąc w żlebie albo czy straszydła mają skrzydła i czy strzyga strzygła szczygła. Albo moje ulubione: w sukurs przybył kapral Roland!


Ale ale, bez oszustw - głośno i wyraźnie, a nie sobie pod nosem. Bo cała zabawa na nic.

Aż serce rośnie, jaki ten nasz polski język piękny!