Moje życie jest puste. I nie myśl sobie, że dlatego, że przestałam pisać bloga. I również nie dlatego, że zaczęłam pić, bo i w tej kwestii kłamałam, dla wprowadzenia elementu dramatycznego (a taka filutka ze mnie).

Twoje życie jest pewnie ekscytujące i pełne (westchnienie pełne zazdrości).

Masz dwanaścietysięcy znajomych.

Zdjęcie w Twojej galerii dostało opinię Super Zdjęcie. Regularnie dostajesz prezenty od tajemniczego Pana Gąbki.I założę się, że zdobyłeś Złoty Medal w grze Wielkie Grillowanie.

Pewnie zbierasz też nakrętki Pepsi i zgarniasz Eurogąbki i celem Twojego życia jest stanie się Odjazdową Mamą w konkursie Mlekołaków.

Codziennie pochłania Cię też zamieszczanie zdjęć w galerii oraz pisanie i czytanie tych samych komentarzy: "nic się nie zmieniłaś" (chociaż widzieliście się 20 lat temu), "jaki słodki bobas" (chociaż dzieciak niczym nie różni się od tysięcy innych przedstawicieli gatunku, a może nawet jest brzydszy niż pozostałe), "jak pięknie razem wyglądacie" (choć on brzydki jak noc, a ona jeszcze bardziej, albo odwrotnie).


Taaak. Moje życie jest puste.