Od jakiegoś czasu starsza z młodszą znajdują wspólny język i konspirują w swoim pokoju. Oczywiście za zamkniętymi drzwiami. I oczywiście im tam ciszej, tym większą obawą ta ich zabawa mnie napawa. O, może będzie wierszem?

Chociaż z tym "wspólnym językiem" to w sumie różnie bywa, bo mimo, że mówią tym samym, czasami ich tok rozumowania biegnie innym torem.

I tak, przykładowo, na ten przykład :) ostatnio ustalając wspólną zabawę, nie mogły się porozumieć:

- Bawimy się w małą dzidzię - zakomenderowała starsza. Okej? - i nie czekając na aprobatę, uzupełniła: Będziesz Anią.

- Anioł? - ucieszyła się młodsza i już w nic innego bawić się nie chciała.