Dziś, stojac w kolejce na poczcie, spotkałem "nieśmiertelnego"...
Żadna nowość, co miesiąc 3-4 takich spotykam...

Zawsze im się spieszy...
Zawsze są spóźnieni...
Zawsze są zarobieni "po pachy"...
Zawsze oczekują (a czasami rządają) bym ich w kolejce przepuścił, bo "nie mają czasu"...

Przepuszczajac ich w kolejce najcześciej odpowiadam, że mają czas i na swój pogrzeb na pewno zdążą...

I oburzenie wówczas "święte" niemalże...

"Bo o śmierci sie nie rozmawia"...

Oczywiście, bo lepiej udawać, że jej (chwilowo) nie ma i nie odczuwać dyskomfortu myślenia :))))

Lepiej zajmować sie pierdołami nieświadomie, niż odkryć, ze to co robimy, to w dużej mierze takie właśnie pierdoły...

Bo niemyślenie sprawia, że życie które wiedziemy, nie wydaje nam się takie beznadziejne...

Bo...

A życie w ciągłej świadomości śmierci jest jednak dużo fajniejsze muszę przyznać...