... grał niedawno w Blue Note i niestety wyszłam z koncertu wkurzona z postanowieniem, że już nigdy do BN nie pójdę.

I to nie ze względu na wykonawcę, broń boże!

Przyjaciel artysty poinformował nas na wstępie, że p. Dominik ostatnio grał w górach przy ognisku dla niedźwiedzi.

I muszę przyznać, że wolałabym takie okoliczności przyrody, a nie zadymioną knajpę i chichoczących głupków, siedzących kilka stolików dalej.

I te nasilające się z minuty na minutę niedogodności sprawiły pewnie, że i muzyka mnie nie do końca przekonała.

Lubię Wysockiego w oryginale i w przekładach, dlatego pewnie nie przypadło mi do gustu tłumaczenie D.K. "Piosenki sentymentalnego boksera".
Zdecydowanie bardziej podoba mi się przekład Młynarskiego, zabrakło "Koni" - sztandarowej pieśni rosyjskiego barda, a przede wszystkim charyzmy wykonawcy.

Dla mnie pieśni, głównie Wysockiego powinny porywać, a wszystkie były wykonane na "jedno kopyto".

Sztandar niewyjęty pozostał w mojej torebce. A chciałam nim powiewać, szaty drzeć, wódkę pić. A mogłam się co najwyżej na krześle pobujać nieznacznie. I kurczę, wykonawca nawet chrypki nie miał :(