- I co? Dobra zupa z bobra? - pytam chwacko sześcioletniego gościa.

- Z ... bobra? - pyta z niedowierzaniem, nieufnie grzebiąc łyżką w talerzu. - A co na drugie? - dopytuje się z nadzieją.

- Kotlety. Też z bobra. - dodaję, drugą częścią wypowiedzi zmazując nieśmiały uśmiech z twarzy dziecka.

- Maamo - przerażony synek zwrócił się z ledwo hamowanym płaczem do rodzicielki - oni tu wszystko mają z bobra??!