- Dzii, dzi - dwuletni Wiktorek, wskazując palcem, domagał się zamknięcia drzwi. Wszelakich. Jakie widział, te kazał zamykać. Tym razem chodziło o drzwi pokoju, w którym bawił się ze swoim starszym kuzynem.

- Wiktorku, nie mówi się "dzi", mówi się "DRZŁI" - tonem językowego znawcy, poprawił malucha, kładąc akcent na "RZ"