Dziękuję ci mamo, że byłaś...

Że nauczyłaś mnie marzyć i realizować marzenia...
Że nie protestowałaś gdy pływałem choć tego nie rozumiałaś i bardzo sie bałaś...
Że do dziś wspominam Twój uśmiech i słowa, którymi witałaś mnie za każdym razem, gdy wracałem z morza: "Jesteś... Jak dobrze... chodź zrobimy sobie herbaty i opowiesz mi wszystko"...

Są dni, że chciałbym umieć wierzyć, że gdzieś tam jesteś, patrzysz na mnie i cieszysz się...
Nie umiem...

Ale Ty żyjesz i żyć będziesz...
W mojej pamięci