Bo strasznie mi niedobrze. Oj, jak mi niedobrze, panie bobrze, strasznie niedobrze. I nie wiem czemu, aż tak bardzo mi niedobrze, skoro spałam bardzo dobrze. Spałam, ale wstałam. Wyjechałam za granicę łóżka i o! I teraz coś bez pardonu napiera na płat czołowy mojej głowy.

Kurcze, moje ciemię!
Czy to coś z ciśnieniem?
Na deszcz się zbiera? na targany wiatrem sad?
A może na słońce?
Na opad żab?
Na koniec świata?
Srata-ta-ta…
Obudził się we mnie meteopata?

Nie wiem,
ale naprawdę jest mi strasznie niedobrze,
a Eustachy w mym uchu daje czadu na kobzie.