bo jeszcze się wyda, bo się okażę nie tym z kim wiązano nadzieje, który wcale nie jest taki wspaniały, jak mu się wydaje. Prawdę o mnie samym często ukazuje sen. Niezależny, demaskujący. I choć jest cichy, dyskretny i nie wydaje w ręce wroga, to moc w nim wielka. A prawda bolesna. Czy można się do każdego bólu przyzwyczaić? Jak dalece trzeba siebie pokochać, aby nie przerażał mnie sen o samotności, kłamstwie i złości? Uczę się być sam. Kto umie być sam nie zniewala drugich, nie przywiązuje ich do siebie groźbą, szantażem... Dlatego chcę umieć być sam ze sobą - nie znaczy samotny...