"Życia nie wystarczy, żeby Polskę zobaczyć"

Ośmieliłem się swego czasu wypowiedzieć powyższe zdanie.
I teraz coraz częściej je wypowiadam.
Ja, człowiek skąd inąd bywały "tu i tam" (Jako żeglarz czuję się człowiekiem spełnionym; może widziałem na świecie mało, ale za to niemal wszystko, co sobie jako dziecko wymarzyłem), przeżywam zachwyt Polską...

Zwłaszcza tą Polską, która "z dala od drogi"

Jeszcze tydzień temu nie wiedziałem o Reszlu, maleńkim, ale jakże urokliwym miasteczku na pograniczu Warmii i Mazur...

Zachwyciła mnie i nie tylko mnie uroda tego miejsca...
Maleńki ryneczek,
zamek,
gotycki most,
brukowane uliczki,
park w wąwozie Sajny, który zachwycił dziś, a wiosną lub jesienią zachwyca chyba podwójnie,
cerkiew grekokatolicka z nabożeństwem po ukraińsku,
przytulny pensjonat z wygodnym łożem i smacznym jedzeniem,

i ludzie z którymi rozmiawialiśmy...
Jacyś tacy zachwyceni swoją "ojcowizną", czujący klimat tego miejsca...

Gdzieś w czerwcu droga znów powiedzie w tamte strony...