Nie jestem wielką fanką tej gry, ale czego się nie robi z ciekawości, tak?
Zatem wczoraj obejrzałam mecz piłki ręcznej. Nie, nie z naszą reprezentacją. Dbam o swoje zdrowie psychiczne. Heh… Obejrzałam właściwie drugą połowę meczu Chorwacja – Francja i po prostu odjechałam, co tam się działo!, Proszę Państwa…

- to za kim jesteście?
- za Chorwacją!
- za Chorwacją?!!! a dlaczego za Chorwacją?
- bo jak Chorwacja wygra, będziemy mogli mówić, że przegraliśmy z mistrzami
- ?!

Że jak?

Wy też z takim nastawieniem oglądaliście ten mecz?
BO JA NIE!
Ja byłam za Francją. Viva la France i Paris, Paris. Chorwaci działali mi na nerwy, choć bardzo mi było szkoda ich trenera. Ale co tam trener!, nie ma to jak napaleni na zwycięstwo zawodnicy, szalone zwierzęta w klatce boiska, o rany!, normalnie, jak muchy w upale się miotali, przeciwników chwytali, za co popadnie, jeden dostał w szyję, drugi w krocze, bramkarz Chorwacji o mało bramki z korzeniami nie wyrwał, ale i tak najlepszy był ten gość, który nastraszył piłką sędziego, He, He, to naprawdę było dobre. Przypomnieli mi się moi koledzy z podstawówki.;-)

I wiecie, co? po wczorajszym stwierdzam, że wszyscy, którzy w takim spotkaniu wychodzą na boisko, to, jak rany, samobójcy. I wiecie jeszcze co? jak tak czasem patrzę na różne mecze, to żałuję, że nie mam władzy, coby wydać ustawę zabraniającą mężczyznom rozgrywek sportowych; POWAGA. no dobra, może nie aż tak, ale zabroniłabym rozstrzygnięć finałowych w męskich grach zespołowych;-)))

I jeszcze jedna rzecz ciekawa, od połowy minionego tygodnia CAŁA POLSKA przekonuje mnie, że 15 sekund, to dużo czasu, normalnie - szmat i kupa, a tu wczoraj, do końca meczu zostało siedem minut i różnica kilku bramek, i nagle WSZYSCY mi mówią, „eeee już nie uda się Chorwatom nadrobić tej straty, bo ZA MAŁO CZASU”. Hm…
Tak to było bardzo ciekawe.
;-)

Poza tym nie działo się nic
hej
Bądźcie zdrowi
pa