Uczestniczyłem właśnie, prestiżowo przymuszony, w trzydziestych urodzinach kolegi. Pozostaję na podwyższonym ciśnieniu, jakieś dziwne huki igrają mi w czaszce, błędnik rozgoryczony niechętnie walczy o pion, a w oddechu mam coś takiego, że sąsiadka wysiadła z windy o dwa piętra za wcześnie. Ponieważ wczorajsze niszczące produkty wykonała niezależna manufaktura dziadka, nie zanosi się na zbyt szybkie odrodzenie i powrót sił witalnych. Klawiatura strasznie hałasuje. Ekran podejrzanie jasno i jaskrawo świeci. Nie do wytrzymania! Muszę kończyć. Dłużej już nie dam rady. Bez wniosków. Kropka.

PS. Na zdjęciu Tomek Sikora. Też zmęczony.