Powracam kolejny raz tu na tę stronę bloga, swoisty pamiętnik. Newiele się wydarzyło ale to co się wydarzyło przerasta mnie i zaczynam się bać...
Po pierwsze nie potrafię w 100% zaufać drugiemu człowiekowi ( szczególnie mężczyznie), dlatego też jest mi ciężko.
Po drugie to co się dzieje, dzieje się zbyt szybko.
Po trzecie starzeje się.
Po czwarte ze wszystkiego się śmieję :)
Samotność mnie nie przeraża.
Starzenie się- troszkę TAK.
Wróciłam do starych nawyków, tzn. biorę z życia garściami.
Jak się bawię to się bawię ( o konsekwencjach myślę albo i nie :P ).