Gwizdek. Odjazd pociągu. Piłka w grze.


Ona: lalalalallala rym cym cym la la la.

On: mhm

Ona: lalalalala hopsiup tralalalala hop sasa.

On: mhm

Ona: tradiridi uha tralala haha.

On: mhm

Ona: trililili cza cza cza?

On: mhm

Ona: trililili cza cza cza?!

On: mhm

Ona: CZA CZA CZA?!!

On: mhm

Ona: Ty mnie WCALE NIE SŁUCHASZ!

On: Co?

Ona: E…tam, już nic.

On: Nie, no co ty, słucham cię…

I tu byłby tylko AUT, ale niestety…

On: a CO MÓWIŁAŚ?

Net.
I koniec gry.

Ona wpiła się ślepiami w brudne okno, On wzrok wbił w miękką siatkę ciszy, ciszy, szy - sza, szabadabadabada, która (nie bacząc na to, że siedzisko jest dwuosobowe) wygodnie rozpostarła się między nimi.

Na stacji X -
wysiedli wszyscy troje.

PS.: Na trybunach (patrz foto.) miałam miejsce w pierwszym rzędzie i kibicowałam ciszy… oj no…bo pospać chciałam;-))))) holenderrrrrrrr…gdybym obstawiła wynik u konduktora, to bym wygrała…tam do licha!, może nawet samochód z dożywotnim szoferem w komplecie… Taaak, ale na co mi ten spóźniony pomysł, to naprawdę nie wiem.
Cześć;-)))