Radio z rana uderzyło mnie informacją, że oto „W kwietniu 2012 roku Polskie Koleje Państwowe chcą otworzyć w Poznaniu Zintegrowane Centrum Komunikacyjne Poznań Główny”.

Uderzyło mnie i szarpie teraz za rękaw tak co pół godziny, godzinę... Obudź się kobieto, wsadź swoje pomysły, wiesz gdzie, bo kolej już ma je głęboko w lokomotywie. Ok. Nie będę się pchała na siłę;-))))) Nie to nie! Niech tam sobie sami radzą; niech łączą wszystkie istniejące komunikacje, budują parkingi, niech oszklą całe to cudo, żeby KAŻDY kto nie jest pasażerem – też mógł wszystko zobaczyć, niech drążą podziemne korytarze, niech sieją obficie wejścia i wyjścia i kasy…

Ale:
- oby przez ten czas, kiedy to dworzec będzie tuptał do zapowiadanej wielkości i drożyzny – pasażerowie mieli gdzie się podziać i mogli w miarę punktualnie podróżować;
- żeby rychło po 2012 roku - w związku z tym, że „dworzec ma być dostępny dla pasażerów z każdej strony” – nie zabrały mnie do grobu kursujące tam przeciągi.
- żeby ta płyta, całość kryjącą – NIGDY przenigdy nie spadła nikomu, a zwłaszcza mi!;-))), na głowę. (A tak właściwie to czemu ona jest kryjąca, skoro cała reszta prześwituje jak szklanka? Żałują komuś „wielkiego i drogiego” widoku z góry?)

- Sama kobieto nic lepszego nie wymyślisz, więc skończ!

Ok. bo i przecież to wszystko NIEWAŻNE

Bo przecież
Po 2012 roku
Jak powiedział Pan Architekt:
Będzie można pojechać gdzie bądź.

PS.:
Tytuł i słowa w cudzysłowach zżęłam ze strony Radia Merkury:-)